We parkeerden onze auto in de garage van ons hotel en we keken elkaar aan. Waar zijn we nu dan weer beland? Dat was de vraag die we ons hardop afvroegen. Voor het huisje van een receptie stond een groep jongens met een bierblikje Ierse voetballeuzen te scanderen, kregen we zo'n papieren festivalbandje dat we gedurende ons verblijf in Galway om moesten doen zodat we 's nachts aan de bewaker konden laten zien dat we hier ook daadwerkelijk sliepen en geen scharrel meenamen en lazen we recensies over het complex waarin verteld werd dat het niet ongebruikelijk was dat creatieve geesten waren die bedachten om 's nachts binnen te roken zodat het brandalarm af zou gaan, iedereen naar buiten zou moeten, en zo in de hectiek en chaos hun prooi van die avond toch nog ongemerkt tussen de lakens zouden kunnen krijgen. Ik waande me weer in Albufeira (Portugal), waar onder hard gelach groepen jongeren tegen de muren van de balkons omhoog klommen om hun slaapkamers te bereiken, waarop de overwerkte meneer van de receptie besloot zijn laptop op de grond te smijten en tot overmaat van ramp ook nog zijn bril molesteerde. Zouden we dit soort praktijken hier ook mee gaan maken? Dat zou ook wel weer wat hebben. We lachten.
Galway bleek een topstad te zijn. Waar de sfeer in Dublin duidelijk wat bedroevend aanvoelde, was dat in Galway totaal niet het geval. De straten waren knus en overvol, straatmuzikanten waar je ook keek en heel veel leuke winkeltjes.
Eén ding viel ons gelijk op: de vrouwen uit Galway binden er geen doekjes om. Van die overdreven strakke jurken die véél te hoog zitten en waarvan de decolleté meer laat zien dan dat het jurkje verhuld en tweeënvijftig en een halve laag make-up waardoor zelfs de grootste puisten tot het rijk der fabelen behoren. En dan niet één zo'n vrouw, elke minuut liepen er wel drie langs. Zo erg, dat het gewoon bijna ordinair was. Maar nou kan ik hier wel de ideale schoonzoon uithangen en mijn walging uitspreken, maar eerlijk is eerlijk: dat is niet altijd vervelend om naar te moeten kijken! Maar goed, verder zal ik me er niet over uitweiden: mijn schoonmoeder leest hoogstwaarschijnlijk mee en dan hebben we straks weer een heleboel uit te leggen.
Ik heb de naam Galway al een paar keer vaker genoemd en Galway is vanwege één liedje natuurlijk heel erg bekend. Misschien was het belletje al eerder gaan rinkelen, maar Galway is het decor van het liedje 'Galway Girl' van Ed Sheeran. Veel van de plekken die Sheeran beschreef in zijn liedje, passeerden de revue bij de Hop-on-hop-off-bustour die ook in Galway te boeken bleek. Dit was de eerste keer dat we zo'n bustour deden, en hoewel het natuurlijk übertoeristisch is, zijn het wel echt twee heel erg leuke uurtjes vertoeven. Natuurlijk, de toergidsen doen, zoals in waarschijnlijk iedere stad, net alsof hun stad de mooiste is sinds Eva een hap uit de verboden appel nam, maar daar moet je even doorheen kijken. Wat het belangrijkste is, is dat je toch in korte tijd op een ontspannen manier een prima beeld van een stad krijgt.
En bij zo'n tour hoort natuurlijk ook het achtergrondverhaal van Ed Sheerans Galway Girl. Het liedje vertelt eigenlijk dat Ed een meisje ontmoette en daar een perfecte avond mee beleefde. Je komt langs de kroegen waar ze die avond samen dartten en poolden, langs de promenade waar ze 's avonds samen liepen en langs de plekken waar ze ongegeneerd met straatmuziek mee blèrden. Mooi bedacht, want als je objectief naar het liedje kijkt, heeft Sheeran gewoon één van die plamuurpoppetjes aan de haak geslagen, is hij 's nachts van bil gegaan en werd hij de volgende dag schaamteloos afgewimpeld. Het is maar net hoe je het verhaal brengt. Valentijnsdag. Rozenblaadjes op bed. Geurkaarsen naast het bed. Een diner voor twee. Allemaal net als 'Galway Girl'. Het klinkt romantischer dan het is.
Galway is leuk, knus, sfeervol, gezellig en authentiek. Twee dagen genoten we van de muziek die overal klonk, het heerlijke eten (vers gevangen krabklauwen: een aanrader), de spontane mensen en de mooie plekjes. Zo maar wat aanraders - die je hier ook op de foto's voorbij ziet komen - zijn the Spanish Arch, Quay Street, Eyre Square, Galway Bay (lekkerste ontbijt van Ierland, naam van het tentje zijn we kwijt) en de Galway Cathedral. Een dagje extra in Galway had niet misstaan, absoluut niet, maar Ierland is groter dan Galway en de tijd is schaars. Onder begeleiding van de violen van 'Galway Girl' vervolgden we onze route zuidwaarts. De Ring of Kerry en de Cliffs of Moher stonden op de planning: de enige twee bestemmingen waarvan we op voorhand zeiden ze zeker mee te willen pakken.
Reactie plaatsen
Reacties