Naar Malmö was het niet zo ver meer vanaf Ljungbyhed, maar als een daverend succesverhaal begint de derde stad van Zweden niet. Voor het kanoën had Geertje een AirBnB-eigenaar een verzoek ingediend voor een kamer, maar toen we met de spoorfiets terugkwamen, had zij nog niet gereageerd. In de vijftig minuten die ons restte naar Malmö, is Geertje verder aan het regelen gegaan. We kregen een bericht net voordat we vertrokken van de AirBnB eigenaar dat hij vol zou zitten. Helaas, dan maar weer op zoek naar wat anders. Zo flexibel dat we zijn, nemen we contact op met een vrouwelijke AirBnB host. Om de kansen te spreiden, neemt Geertje ook maar contact op met een andere host met de vraag of zij nog een dak boven ons hoofd konden bieden voor vanavond. Inmiddels met nog maar 15 minuten op de klok tot het centrum Malmö, besloten deze aanvragen te annuleren en via Booking.com een kamer te boeken (met keuken, geen idee wat het is, maar Geertje vindt het helemaal leuk om zich uit te leven in de keuken). Op deze manier kregen we een directe bevestiging voor de boeking en zijn we onderweg naar dit hostel. Werden we gebeld… Uiteindelijk dus OOK volgeboekt. Wat is dat toch, dan staat de kamer vrij, is het volgeboekt? Ook een host op AirBnB gaf aan dat we minimaal 2-3 nachten moesten boeken, dus ook dit konden we niet reserveren. Van de eigenaresse van de andere AirBnB nog geen reactie. Geertje besluit naar plan D,E? Wat was het ook alweer?- te gaan. Ze boekt een cabine/huisje op een camping. En eindelijk! Weer een directe bevestiging. Nog even boodschappen doen en op naar onze overnachting! Terwijl we de incheckinstructies ontvingen van onze camping, kregen we bericht van de AirBnB host dat er nog plek bleek te zijn… Goede laatste optie, mocht ook de camping annuleren.

De natuur hebben we op een paar uitjes na een beetje vermeden vanwege de abominabele staat van onze voeten. Vandaag gaan we dat wel doen. Omdat lange wandelingen geen optie zijn, doen we dat maar anders. We gaan met de kano! Zweden is toch bij uitstek een kanoland? Althans, dat is een beetje het beeld dat ik van tevoren heb en wat ook wel lijkt te kloppen als we dwars door het land heen rijden. Ik ben er nooit geweest, maar ik vergelijk Zweden een beetje met Canada (waar Geertje wel geweest is die mijn observatie kan beamen): heuvelachtige wegen die door (naald)bossen lijden en vaak doemt er ineens een groot, sereen meer in de heuvels op of steken we een ruige rivier over. Zweden blijft een gruwelijk mooi land om doorheen te rijden.

Na het middaguur rijden we landinwaarts. Lidköping is het volgende dorpje dat op de route staat. We hebben wat tijd over en vinken het vakje ‘snelwegen vermijden’ aan in de hoop dwars door de Zweedse natuur te rijden. Dat lukt: de route die we afleggen is een prachtige en dan zitten we eigenlijk nog maar in Zuid-Zweden, waar het natuurgeweld nog meevalt ten opzichte van het noorden. Sowieso een aanrader (waar ik nog wat meer fan van ben dan Geertje) om af en toe eens de snelwegen uit te zetten als je op vakantie gaat en gewoon maar eens te zien wat je allemaal tegenkomt.

De wekker gaat om zes uur. Om zes uur? Ja, om zes uur. Het is vakantie en we staan om zes uur op. Zijn we wel helemaal lekker geworden? Ik vind van wel, maar als je dat Geertje vroeg op de ochtend dat we Göteborg verlieten om naar Grebbestad te gaan, zou ze gezegd hebben van niet. Het is vroeg dag omdat we om kwart voor negen hebben afgesproken om in Grebbestad mee te gaan met een kreeftenvissersboot. Grebbestad ligt nog een anderhalf uur naar het noorden, nóg dichter bij de grens met Noorwegen. Grebbestad had beter Grebbedorp kunnen heten, want je kunt er maar 1400 neuzen tellen, maar goed, misschien heeft het kustplaatsje wel de ambitie om ooit uit te groeien tot megastad of zo.

Met onze dikke voeten springen we de auto in en zetten we koers naar Göteborg, één van de bekendste steden van Zweden aan de westkust, op de route naar Noorwegen. Behoorlijk stadje, dat Göteborg: het is met 600.000 inwoners de tweede stad van Zweden. Die avond zien we niet zo heel veel van Göteborg buiten het interieur van een winkelcentrum en een supermarkt waarin een robotaapje tot in de eeuwigheid hetzelfde kunstje op een rekstok herhaalt (waarom benoemen? Dat ding werkte ietwat hypnotiserend). Nee, het is al donker als we bij ons Bed & Breakfast aankomen en als er iets is wat we nodig hebben vanavond, is het wel rust voor de voeten.

Op maandag vinken we ons volgende land van de lijst: Zweden. Via de Øresundsbrug (of Öresundsbrug in het Zweeds, want die Zweden doen niet aan de ø) steken we de zee over van Kopenhagen naar Malmö. In Malmö blijven we niet (we komen er later nog wel terug), maar we rijden gelijk door langs de westkust naar boven. De volgende stop? Da’s Göteborg. Na Stockholm met net iets meer dan 600.000 inwoners de tweede stad van ons tweede land met een kruis erin.