Het is warm voor de tijd van het jaar. Het waait stevig, rond de 8 graden op de meeste plekken en natuurlijk volledig ingepakt in drie lagen kledij. Voor IJslanders voelt dat als zomer. Die lopen gewoon in dunne hemdjes over straat.
Zo was dat ook de ochtend dat we Reykjavik verlieten en we de stad nog even in gingen om contanten te wisselen en thermokleding te kopen (want ja, je gaat naar IJsland en Geertje vergeet haar thermokleding). Na een laatste blik geworpen te hebben op de IJslandse hoofdstad die ons toch op een aparte, doch positieve, manier verraste, keerden we noordwaarts. Vaarwel Reykjavik!
Onze volgende bestemming waren de watervallen Hraunfossar en Barnafoss, iets ten noorden van het dorpje Borgarnes waar we de twee volgende nachten zouden overnachten. Zoals je het misschien aan de naam hoort, staat 'foss' voor waterval. Mijn taalkundige analyse heeft bepaald dat 'ar' het meervoud aangeeft (Barnafoss was een enkele waterval, Hraunfossar een verzameling van meerdere watervallen aaneen). Hraun staat dan weer voor de lavavlakte die achter deze watervalmuur ligt en het prachtige aan deze waterval is dat de waterval halverwege de klif begint, aangezien de lavavlakte achter de watervlakte dus blijkbaar hol is en er een rivier onderdoor stroomt. Mooi hé? Vonden wij wel! De lavavlaktewatervallen dus.
Barnafoss staat dan voor de Kinderwaterval en is, al zou je het niet vermoeden, juist een grote, ruige waterval met meerdere trappen. Het verhaal achter de Barnafoss is echter wat minder romantisch. Tig jaar geleden trok een tweetal kinderen er namelijk op uit, zonder toezicht van ouders en ze raakten vermist. Een week later werden de bebloede en gebroken lichamen van de twee kinderen gevonden op de rotsen aan de vlakte van de Barnafoss. Mooi! Luguber, maar mooi! Maar... hoe heette die waterval dan voor dat incident? Zal dan wel gewoon Foss geheten hebben.
Reactie plaatsen
Reacties