We hebben één dag in København te spenderen. Of ja, meer mag, maar we willen veel zien in weinig tijd, dus op maandag rijden we al naar Zweden toe. Gelukkig hebben we met Linn een privégids die haar eigen stad echt onwijs goed blijkt te kennen. Of ze lult maar een eind weg en wij zijn zo naïef om erin te trappen, maar laten we daar maar niet vanuit gaan.
Vanaf Linns appartement nemen we de trein (treinen met ovale banken in plaats van stoelen, nog een verschil met Nederland) naar het centrum. We beginnen ons dagje bij een overdekte markt en knutselen een lekkere brunch voor onszelf. Dat doet Linn doorgaans vaak met vrienden op een zondag, dus wij nu ook. LivINg lIKe a LoCAl!!! Maar serieus: Deens brunchen is écht heel lekker! We nemen twee sneetjes smørrebrød, hét paradepaardje van de Deense keuken: roggebrood met de allerlekkerste dressings die je je maar bedenken kan! We nemen ook twee spandauers. Je zou zeggen dat dat een carnavalsvereniging uit een boerengat is die twee jaar na de oprichting weer ophoudt te bestaan, maar dat zijn het niet. Wat het wel zijn? Een soort koffiebroodjes, maar dan met pudding of jam in het midden. Kun je met carnaval ook eten eventueel, want ze zijn echt gruwelijk lekker, en je carnavalsvereniging blijft gewoon voortbestaan.
Kongens Have
We zetten onze stadswandeling weer voort en Linn neemt ons mee naar het stadspark Kongens Have, waar onder andere het imposante Rosenborg Slot staat en een enorm beeld van befaamd sprookjesschrijver Hans Christian Andersen staat. Bijna niet te missen, dat standbeeld van Hansie, maar het is werkelijk de allereerste keer dat het beeld Linn opgevallen is terwijl ze naar eigen zeggen al vaak in dat park heeft gelegen. Ge wit het, hé: elk rondje is anders.
Frederiks kirke
Wat je ook niet mag missen, is de kerk van onze Fred en Erik. Frederiks Kirke in het Deens. Een prachtig bouwwerk waar je gratis en voor niks ook de binnenkant van je oordeel kunt voorzien. Ook hier is Linn nog nooit binnen geweest. Je kunt dan wel ergens wonen, maar dat betekent dus niet dat je ieder hoekje van je stad als je broekzak kent.
Amalienborg
Als je dan toch naar die Frederiks Kirke bent geweest, loop dan ook even door naar Amalienborg, het plein waar de Deense koning woont, waar z'n moeder woont en waar z'n administratie en de rest van z'n hele mikmak zit. Eerst hadden de Denen een koningin, maar die besloot plots met pensioen te gaan, dus nu hebben ze een koning. Je kunt je lach er in ieder geval niet op, want er marcheren nog van die typische, ouderwetse soldaten die je ook bij Buckingham Palace in Londen ziet langs de deuren van de verschillende gebouwen. Volgens Linn zijn dit de eerste stages/baantjes van jongens die in het Deense leger wil dienen. Let dan maar even op bij de volgende Vierdaagse: zie je een paar uit de kluiten gewassen soldaatkleerkasten met Deense vlaggen langslopen? Bedenk dan even dat de kans groot is dat ze ooit in hun leven met een zwartbonten tulband op hun hoofden doelloos langs de deuren van de koninklijke vertrekken geparadeerd hebben.
Nyhavn
De volgende stop is een persoonlijke favoriet in København: Nyhavn. Je kent de plek wel: hét iconische kanaal van København met al die gekleurde huisjes aan weerszijden van het water. Dat vraagt om een heerlijk biertje aan de waterkant. Dus dat doen we! Nyhavn is een prachtig stukje van de Deense hoofdstad en de gezelligheid spat ervan af. Het warme herfstzonnetje en de helderblauwe lucht helpt daar ook wel aan mee.
De kleine zeemeermin
Wat ook iconisch is in København, is het beeld van de kleine zeemeermin. We hadden luidkeels geschreeuwd het beeld niet te hoeven zien en Linn was het daar roerend mee eens geweest. Op de foto’s lijkt het ons zo’n beeldje dat je vroeger bij de beeldenboer ook voor een gulden of twintig op de kop zou kunnen tikken en we herinneren ons Menneke Pis in Brussel nog wel: een beeldje dat ook alle ingrediënten had om een enorme tourist trap te zijn (wat het ook bleek te zijn). Helaas komen we toch oog in oog te staan met de zeemeermin: we besluiten een boottochtje te maken door de kanalen van København (’t is net Amsterdam) en jawel hoor: we stoppen bij de grootste teleurstelling van Denemarken: de kleine zeemeermin!
Ach ja, hebben we ‘m toch gezien. Of haar. Want wat is zo’n zeemeermin nou eigenlijk? Weet jij of er een stengeltje of een spleetje achter die vinnen schuilt? Nee, toch? Precies, dat bedoel ik.
Afijn, het boottochtje was leuk, maar met een privégids die al ruim vijftien jaar in de stad woont, is het eigenlijk een beetje duf en wel héél toeristisch. Ik bedoel, we betalen toch geen driehonderd kronen om bij iedere brug de gids te horen schreeuwen dat we moeten bukken en je er al je geld op kan inzetten dat er bij elke brug wel weer een drietal Oost-Indisch dove toeristen na vier waarschuwen nét op tijd weg weet te duiken om te voorkomen dat ze gedecapiteerd worden? Oh, nou, eigenlijk deden we dat dus wel.
We bestellen nog een Franse Knakworst. Een Deense delicatesse; een vreemde woordkeuze dus, maar wel heel lekker. Geertje neemt een rode pølser en ik een fransk pølser. Ik kan je een omschrijving geven, maar je kan ook de foto's bekijken. Is eenvoudiger. Met onze Franse Frankfurters in worstenbrooddeeg lopen we naar onze volgende bestemming: de vrijstad Christiania, een anarchistisch gedeelte in København dat volledig losstaat/los wil staan van de Deense wetgeving. Klinkt interessant? Dat is het ook. Ik denk dat er weinig plekken zijn op de wereld als Christiania en het is een bizarre plek om even rond te lopen. Zo bizar, dat het eigenlijk een eigen blog verdient, dus die gaat het ook krijgen. Alvast benieuwd? Doe maar even googelen op ‘Christiania København’. Vind je het trouwens al irritant dat ik iedere keer København in plaats van Kopenhagen schrijf? Ik intussen zelf wel al een beetje.
Reactie plaatsen
Reacties